ķepināt

ķepinât, fakt. zu ķept, tr., nachlässig mauern Spr. ; [ klebend gestalten od. bilden Kl.].

Avots: ME II, 367


ķepināt

ķepinât, ‡ Refl. -tiês, mit schmutzigen Händen (etwas Reines) betasten Seyershof: ķ. kam gar svārkiem.

Avots: EH I, 696