ņurrāt

[ņurrât, -āju

1) ņur̂rât 2 , = ņurdêt: suņi ņurrā: ņur, ņur Sassm. n. RKr. XVII 44;]

2) ņur̃rât fressen (von Katzen gebraucht)
Wain. Vgl. ņurât.

Avots: ME II, 907


ņurrāt

ņurrât, ‡ Refl. -tiês Frauenb. (mit ur̃), schnurren (von Katzen).

Avots: EH II, 117