Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'čampa' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'čampa' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (11)

čampa

I čam̃pa: ein Schwedälliger - auch PV.; wer schwerfältig geht (mit àm 2 ) Warkl; eine Frau, die langsam zu arbeiten pflegt (mit àm

2) Kaltenbr.

Avots: EH I, 284

čampa

I čam̃pa (vgl. čamma

1), comm., der, die Ungeschickte, Schwerfällige
Salisb. n. U.: visi ļaudis mani sauca: čampa, ciema ze̦ltainīte BW. 11197.

Kļūdu labojums:
11197 = 9159

Avots: ME I, 403

čampa

II čampa: auch (mit am̃ ) Salis; verächtl. Bezeichnung für eine unsaubere, ällere Frau (mit àm 2 ) Kattenbr.

Avots: EH I, 284

čampa

II čampa, ein Unordentlicher, Unsauberer; jem., der ohne Not in Kot od. Schmutz umhergeht Lems. n. U.: e, kur ir čampa! ar netīrajām kājām piemīdīja visu istabu.

Avots: ME I, 403

čampa

III čampa, eine Handvoll [Erlaa]: č. zirņu Burtn. n. U.; [vgl. čama 1].

Avots: ME I, 403

čamparains

[čam̃parains kuoks, ein Baum mit verflochtenen Ästen Waldeg.]

Avots: ME I, 403

čamparkāja

čam̃parkãja, ein schwerfälliger, plumper Fuss od. der Besitzer eines solchen Fusses BW. 19389.

Avots: ME I, 403

čampars

[čam̃pars, die verflochtenen Äste eines Baumes Waldeg.]

Avots: ME I, 403

čampas

‡ čam̃pas (wo?) Zusammengefegtes, Kehricht.

Avots: EH I, 284

čampatāt

‡ čampatât, -ãju, auch refl. -tiês, schwerfällig, ungeschickt gehen, laufen, arbeiten PV.

Avots: EH I, 284

Šķirkļa skaidrojumā (3)

čamma

I čamma,

1): ein träger Arbeiter
Segew.; ein ungeschickter Mensch - auch Stom.; ‡

2) "einer, der alles zu zerknillen pflegt"
(mit am̃ ) Salisb. čama 2 und čampa 1 durch čama II und čampa I zu ersetzen.

Avots: EH I, 284

čamma

I čam̃ma [Roop, Schujen, Ronneb., Erlaa, Kalzenau, Adsel, Widdrisch, Treiden, Gr. - Autz u. a.] (vgl. čama 2 und čampa

1), comm., ein [unsauberer
Ruj., Gramsden], ungewandter, ungeschickter Mensch, ein Trödler: viņš jau liels čamma, viņam ne˙kas nešķir,as Alm., Naud., [Morizberg], Mar., Fest., Burtn.

Avots: ME I, 403

iečampāt

[ìečampât, schwerfällig, ungeschickt hineingehen: čampa iečampāj[u]se (valguos) BW. 11197, 4.]

Avots: ME II, 7