ēverģēlisēverģēlis U., Etn. 1894, 4, ẽvarģēlis PS., ēverjēlis L., ein Übermütiger, Ungezogener, jem., der verkehrt tut und spricht. [Wohl aus dem Germanischen.]Avots: ME I, 578
abarģēlis‡ abarģēlis MSiI., = ēverģēlis: ve̦lns... iet kā abarģēlis LP. VII, 179 (aus Selg.).Avots: EH I, 1