Paplašinātā meklēšana

bļer̂kstêt ^2, - stu, - ēju, intr., kreischen runāt bļe̦rkstuošā balsī Kand.

Avots: ME I, 321

izļer̂kstêt ² , ausplappern, ausplaudern: tiklīdz dabū kuo zināt, tūlīt izļerkst citiem Ahs. Refl. - tiês, izļer̂kš(ķ)êtiês Lis., P. S., izļe̦r̃gâtiês P. S., izļe̦r̃gâtiês P. S., sich ausschwatzen, ausplappern: nevar vien izļerkšēties MWM. VII, 808.

Avots: ME I, 767

ļer̂kstêt: faseln (mit er̂ ² ) Seyershof.

Avots: EH I, 771

ļer̂kstêt [auch PS., Lis., ļe̦r̂kstêt Trik., Wolmarshof], ļerkšķêt, ļerkšêt [Dunika], -u, -ẽju C., intr., (knarren U.]; plärren, quietschen, schwatzen, ohne Grund bellen: cauras galošas riebīgi ļerkšķēja Līg, kuo tu te ļer̂kšķi ² [Mitau] tik daudz? Gr.-Sessau, Kand. [ļer̂kstêt PS., ļe̦r̂kstêt ² Ruj., plärren; unsinnig schwatzen.]

Avots: ME II, 538

‡ nuopļer̃kstêt Frauenb., ein Schallverbum: e̦rmuoņika nuopļerkstēja un apklusa.

Avots: EH II, 77

‡ nùošļer̂kstêt Saikava, (mit er̂ ² ) Selg., Stenden, (mit er̃) Wandsen, ein Schallverbum: izdūru viņam cauri, ka nuošļerkstēja vien. nuošļer̂kstēja (= nuopļāpāja) visu dienu un ne˙kā nepadarīja Heidenfeld.

Avots: EH II, 97

pļerkstêt Wid., pļer̃kstêt Ahs., pļer̂kšķêt ² Selg., pļer̂kšêt C., pļērkstêt Bauske, -u, -ẽju, schwatzen, schreien, plärren, schmettern: kuo nu pļerkšķi, turi muti! R. Sk. II, 142. vista pļe̦rkst. taurenieki pūš taures, ka pļe̦rkst Ahs. pļē̦rkstuošās skaņas nepatīkami aizkāra ausis Zeltmatis. Vgl. plerkš(ķ)ēt.

Avots: ME III, 369, 370

šļerkstêt,

2): Unsinn reden
Fehgen, Laud.;

3): = šļurkstêt Nötk., Stackeln.

Avots: EH II, 645

šļerkstêt,

1) rasseln, klirren
Arrasch: nuo dzelzs pinekļu šļerkstēšanas Apsk. v. J. 1903, S. 513;

2) plappern
Arrasch, AP. (mit er̃), Sessw. (mit èr ² ), Golg., Saikava (mit er̂); undeutlich sprechen Bauske, (mit er̂) Bers.; Unsinn reden Adsel, Bers.;

3) plätschern (vom Wasser)
Bauske.; šļurkstêt (cauruos, slapjuos zābakuos ejuot) Schibbenhof, (mit er̃) N. - Peb.; von andem Lauten: ar kāju piemīta varde šļer̂kst ² Stenden.

Avots: ME IV, 70, 71

žļerkstêt, -u, -ẽju,

1) = žļarkstêt 1, šļerkstêt 3, žļekstêt, platschen, plätschern, klatschen (mit er̂ ) Trik., (mit er̂ ² ) Frauenb, Schnehpeln: ūdens zābakuos žļe̦rkst N. - Peb., Stenden, Trik. iet, ka žļerkst vien Schnehpeln; šļe̦r̂kst ^2, ja kas pusciets sašķīst Stenden;

2) = žļarkstêt 2, šļerkstêt, plappern, Unsinn schwatzen Bers. (mit er̂ ); undeutlich, mit zahnlosem Mund sprechen Nerft, (žļe̦r̃kstêt) Trik.;

3) grässlich, schauerlich schreien:
suņa kuosts zaķis nejauki žļe̦r̂kst ² Stenden.

Avots: ME IV, 818