šûla 2 Līn.,
šūla U.,
šūle (li.
siūlė̃ "die Naht") U.,
1) die Naht U.,
(šūla) V.,
(šûle 2) Dond., Ruoja, Wandsen;
"ein Streifen beim Zeuge" (šūla) Mag. XIII, 2, 60;
2) ein Streif, Striemen (wie von Rutenhieben) Linden n. U.,
(šūla) Mag. XIII, 2, 60,
(šûla 2) Kurs.,
(šûle 2) Nigr.;
eine Schwiele (šûla 2) Salis:
gar sāniem bijušas re̦dzamas garas, re̦snas šûles 2 Janš. Mežv. ļ. II, 476.
sarkanas šūlas stiepjas pār muguru Duomas I, 575.
ve̦lns . . . ar rīkstīti par muguru, ka Mārtiņam tūlīt šūla par muguru atradusies LP. VI, 541;
3) ein schmaler Wolkenstreifen, der sich von einem Rande des Horizonts bis zum andern hinzieht (šùla 2) Lind. (in Kurl.):
ja šūlas sagriežas viens gals rītuos, uotrs vakaruos, tad uotrā dienā ir lietus;4) "?" suņi taukus nuoē̦duši, šūles vien atlikušas BW. 20521, 1.
Avots: ME IV,
109