aizšmaukt
àizšmàukt, àizšmukt A. XX, 567, intr., ausspannen, sich davonmachen (unbemerkt): gan jau zināšu aizšmaukt pie biedriem Laps.
Avots: ME I, 55
Avots: ME I, 55
Paplašinātā meklēšana
Meklējam 'šmaukt' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā
'šmaukt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:
Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (16)
apšmaukt
apšmaukt
atšmaukt
‡ atšmaukt,
1) abziehen, abhäuten
(mit aũ ) Dunika, Kal.: a. mizu, ādu;
2) schnell od. heimlich herkommen
(mit aũ) Dunika, Rutzau: Mičis nakti atšmaucis pie Aņņas.
Avots: EH I, 174
1) abziehen, abhäuten
(mit aũ ) Dunika, Kal.: a. mizu, ādu;
2) schnell od. heimlich herkommen
(mit aũ) Dunika, Rutzau: Mičis nakti atšmaucis pie Aņņas.
Avots: EH I, 174
iešmaukt
ìešmaukt,
1) iešmaûkt 2 Sassm., einen Schlag versetzen:
iešmauc pa purnu, pa lūpām;
2) herein -, hineineilen:
zē̦ns iešmauc gultā Vēr. II, 211. In letzterer Bedeutung gew. das Refl. - tiês, viņa viegli iešmaucās dārzā Saul.
Avots: ME II, 77
1) iešmaûkt 2 Sassm., einen Schlag versetzen:
iešmauc pa purnu, pa lūpām;
2) herein -, hineineilen:
zē̦ns iešmauc gultā Vēr. II, 211. In letzterer Bedeutung gew. das Refl. - tiês, viņa viegli iešmaucās dārzā Saul.
Avots: ME II, 77
izšmaukt
izšmàukt,
1) intr., entwischen, entfliehen:
šī nuobijusies laikā vēl izšmauksi pa vurdīm laukā LP. VII, 135;
2) betrügen, anführen:
viņš mani izšmaucis N. - Schwnb. viesus izšmauc MWM. VI, 657. Refl. - tiês, entwischen entkommen: briedis izšmaucies nuo masta LP. V, 228. neattapa gan˙drīz laikā izšmaukties V, 344.
Avots: ME I, 813
1) intr., entwischen, entfliehen:
šī nuobijusies laikā vēl izšmauksi pa vurdīm laukā LP. VII, 135;
2) betrügen, anführen:
viņš mani izšmaucis N. - Schwnb. viesus izšmauc MWM. VI, 657. Refl. - tiês, entwischen entkommen: briedis izšmaucies nuo masta LP. V, 228. neattapa gan˙drīz laikā izšmaukties V, 344.
Avots: ME I, 813
nošmaukt
nùošmàukt,
1) intr., weg-, hineilen, herab-, hinabeilen:
viņš nuošmauca nuo klēts augšas;
2) tr., abziehen
[Kursiten]: zemē gulēja jē̦ra āda, tikkuo kâ nuošmaukta Lapsk. nuošmaũkt lapas, mizu kuokam, ādu nuo astes Dunika;
3) betrügen:
žīds nuošmaũca čigānu Dunika; abstibitzen, trügerisch entwenden Salis, Neu-Wohlfahrt, Mesoten. Refl. -tiês Dunika, = nùosmukt.]
Avots: ME II, 869
1) intr., weg-, hineilen, herab-, hinabeilen:
viņš nuošmauca nuo klēts augšas;
2) tr., abziehen
[Kursiten]: zemē gulēja jē̦ra āda, tikkuo kâ nuošmaukta Lapsk. nuošmaũkt lapas, mizu kuokam, ādu nuo astes Dunika;
3) betrügen:
žīds nuošmaũca čigānu Dunika; abstibitzen, trügerisch entwenden Salis, Neu-Wohlfahrt, Mesoten. Refl. -tiês Dunika, = nùosmukt.]
Avots: ME II, 869
pāršmaukt
pãršmaukt, ‡
2) eilig hinüberlaufen
Vank., gewandt und verstohlen hinüberlaufen, -fliehen (p. pāri kalnam) Dunika, hinüberfliehen (p. pāri ruobežam) Oknist; ‡
3) = pãrvìlkt 1 Dunika : p. (jē̦ru dīŗājuot) ādu galvai pāri; ‡
4) entzweischlagen (?):
es tev ar irklu galvu pāršmaukšu Pas. XII, 191.
Avots: EH XIII, 213
2) eilig hinüberlaufen
Vank., gewandt und verstohlen hinüberlaufen, -fliehen (p. pāri kalnam) Dunika, hinüberfliehen (p. pāri ruobežam) Oknist; ‡
3) = pãrvìlkt 1 Dunika : p. (jē̦ru dīŗājuot) ādu galvai pāri; ‡
4) entzweischlagen (?):
es tev ar irklu galvu pāršmaukšu Pas. XII, 191.
Avots: EH XIII, 213
pāršmaukt
[pãršmaukt, überwinden, besiegen: es kaimiņu braukšanā pāršmaucu Wessen]. Refl. -tiês, sich überrecken, sich überanstrengen: viņa vakar, baļļu ve̦ldama, pāršmaukusies A. XIX, 34.
Avots: ME III, 182
Avots: ME III, 182
pašmaukt
pašmàukt, auch refl. -tiês, schnell unter etwas huschen: kāds kaķis šur tur pašmaucās zem kādiem vārtiem Vēr. II, 1246.
Avots: ME III, 115
Avots: ME III, 115
piešmaukt
pìešmàukt, betrügen: ve̦lns priecājies, ka būšuot dievu piešmaucis LP. VII, 1176. viņš bij lielu kungu piešmaucis Pasaules lāpīt. 72. izsūkdami un piešmaukdami muižas pārdevējus A. XX, 16.
Avots: ME III, 301
Avots: ME III, 301
sašmaukt
sašmaukt,
1) hineinfliegen, hineinlaufen
Spr.;
2) tüchtig ohrfeigen
Spr.;
3) zusammenpflūcken, -reissen, abstreifend ansammeln:
s. uozuola lapas (mit aũ ) Dunika.
Avots: ME III, 758
1) hineinfliegen, hineinlaufen
Spr.;
2) tüchtig ohrfeigen
Spr.;
3) zusammenpflūcken, -reissen, abstreifend ansammeln:
s. uozuola lapas (mit aũ ) Dunika.
Avots: ME III, 758
šmaukt
šmàukt: mit aũ - auch Kal., Rutzau,
1): auch (mit aû 2 ) Seyershof;
3): šmauca kaķis gaviļuot BW. 2253 var.; still und heimlich fliehen
(mit aû 2 ) Seyershof, (mit àu 2 ) Oknist;
4): auch (mit aû 2 ) Seyershof, (mit àu 2 ) Oknist, Warkl. Refl. -tiês,
2): heimlich fliehen
(mit aũ) Dunika.
Avots: EH II, 648
1): auch (mit aû 2 ) Seyershof;
3): šmauca kaķis gaviļuot BW. 2253 var.; still und heimlich fliehen
(mit aû 2 ) Seyershof, (mit àu 2 ) Oknist;
4): auch (mit aû 2 ) Seyershof, (mit àu 2 ) Oknist, Warkl. Refl. -tiês,
2): heimlich fliehen
(mit aũ) Dunika.
Avots: EH II, 648
šmaukt
šmàukt Serbigal, (mit aũ) Dunika, (mit àu 2 ) Kl., Nerft, Preili, Prl., (mit aû 2 ) AP., Iw., Ruj., Salis, -cu,
1) abziehn, abhäuten:
šmaukt mizu, peles astei ādu Dunika. zaķiem . . . šmauc (ādu nuost) Valdis Stabur. b. 245;
2) schlagen, ohrfeigen
PS. (mit àu ), Spr., einen Schlag auf den Mund geben U.: Sprw, šuodien draugs, rīt pa(r) galvu šmauks (Interj. ?) Birk. Sakāmv. 131;
3) schnell dahinhuschen
C. (mit àu), (auch mit -gt ) U., fortlaufen Nötk., PS. (mit àu ), Spr., Nerft, Stockm., Wessen: vīrs šmauc pruojām JK. V,1,74. šmauc uz rijas augšu Nerft, Wessen;
4) betrügen
PS., C. (mit àu ), Dunika, Nerft, Wessen: atkal mani māni un šmauc Vīt. 56;
5) gierig trinken
Gr.-Buschhof, Saikava, Warkl. (mit àu 2). Refl. -tiês,
1) leicht abgehn (von der Haut od. der Schale)
Dunika;
2) huschen
Wid., kriechen Etn. II, 77: šmaukties (mit -gt- U.) pruojām, sich davonmachen LKVv., Wid, šmaukties cauri, durchkriechen, hindurchhuschen Wid. zē̦ns grib šmaukties vēl tālāk A. XX, 861. Mit šmau- vielleicht aus smeu-; Reimwort zu màukt. Wenigstens in den Bedd. 1 und 3-4 zu li. smaũkti "gleitend streifen", smùkti "gleitend sinken", kslav. smykati sę "kriechen", sloven. smuknoti "schlüpfen", und (wenn mit g aus ide. k) ae. smúga "schlüpfen", an. smiúga "hineinkriechen", smuga "enge Öffnung" u. a. (bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 254), vgl. Fick KZ. XX, 366 und šmukt.
Avots: ME IV, 83
1) abziehn, abhäuten:
šmaukt mizu, peles astei ādu Dunika. zaķiem . . . šmauc (ādu nuost) Valdis Stabur. b. 245;
2) schlagen, ohrfeigen
PS. (mit àu ), Spr., einen Schlag auf den Mund geben U.: Sprw, šuodien draugs, rīt pa(r) galvu šmauks (Interj. ?) Birk. Sakāmv. 131;
3) schnell dahinhuschen
C. (mit àu), (auch mit -gt ) U., fortlaufen Nötk., PS. (mit àu ), Spr., Nerft, Stockm., Wessen: vīrs šmauc pruojām JK. V,1,74. šmauc uz rijas augšu Nerft, Wessen;
4) betrügen
PS., C. (mit àu ), Dunika, Nerft, Wessen: atkal mani māni un šmauc Vīt. 56;
5) gierig trinken
Gr.-Buschhof, Saikava, Warkl. (mit àu 2). Refl. -tiês,
1) leicht abgehn (von der Haut od. der Schale)
Dunika;
2) huschen
Wid., kriechen Etn. II, 77: šmaukties (mit -gt- U.) pruojām, sich davonmachen LKVv., Wid, šmaukties cauri, durchkriechen, hindurchhuschen Wid. zē̦ns grib šmaukties vēl tālāk A. XX, 861. Mit šmau- vielleicht aus smeu-; Reimwort zu màukt. Wenigstens in den Bedd. 1 und 3-4 zu li. smaũkti "gleitend streifen", smùkti "gleitend sinken", kslav. smykati sę "kriechen", sloven. smuknoti "schlüpfen", und (wenn mit g aus ide. k) ae. smúga "schlüpfen", an. smiúga "hineinkriechen", smuga "enge Öffnung" u. a. (bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 254), vgl. Fick KZ. XX, 366 und šmukt.
Avots: ME IV, 83
uzšmaukt
uzšmaukt
uzšmàukt, hinaufhuschen (mit aũ) Dunika: caune uzšmauca eglē. vāvere uzšmauca... eglei čakli gar... ce̦lmu V. Upmalis Tēva draugs 55.
Avots: ME IV, 390
Avots: ME IV, 390
Šķirkļa skaidrojumā (3)
izmurzāt
izmurzât,
[1) "mit langen Zähnen und schlechtere Bissen nachlassend ausessen"
Domopol;
2) "nepatīkami izjuokuot" Fest., Wessen;
3) "izrežģīt (dzijas)" Fehteln;
4) "izģeķuot, piešmaukt" Fehteln;
5) "sagumzīt" um Tuckum].
Avots: ME I, 774
[1) "mit langen Zähnen und schlechtere Bissen nachlassend ausessen"
Domopol;
2) "nepatīkami izjuokuot" Fest., Wessen;
3) "izrežģīt (dzijas)" Fehteln;
4) "izģeķuot, piešmaukt" Fehteln;
5) "sagumzīt" um Tuckum].
Avots: ME I, 774
smukt
smukt (li. smrikti "gleitend sinken"), = stigt (purvā); gleitend sinken: cirvis smūk nuo kāta nuost Dunika; "= sprukt, bēgt" Friedrichshof (bei Ronneb.). Zu li. smaũkti "gleitend stteifen auf", sloven. smúkati "schlüpfen, abstreifen", poln. smykać się "sich schleppen", čech. smeknouti "abziehen" u. a. bei Trautmann Wrtb. 271 und Walde Vrgl. Wrtb. II, 254; vgl. auch šmaukt.
Avots: ME III, 969
Avots: ME III, 969
šmukt
I šmukt, šmùku, šmuku AP., Bauske, Bers., Drosth., Golg., Jürg.,Kaltenbrunn, Kl., Meiran, Memelshof, Pilda, Ruj., Selsau, Sonnaxt, Warkl., gleiten Bielenstein Holzb. 599; fliehen, entschlüpfen Nötk., U.: Dundurs šmuka vai nuo ādas laukā MWM. VII, 8I4. ve̦lni šmuka ... laukā pa kaklu, pa galvu JK. V, 80. Vgl. smukt und šmaukt.
Avots: ME IV, 86
Avots: ME IV, 86