aikāties
‡ aikâtiês, -ãjuôs,
1) strampeln, sich sperkeln (hauptsächlich von Schafen während der Schur, seltener von kleinen Kindern gesagt):
es ne˙maz nevaru cirpt, ka tā aita tâ aikājas Wain.;
2) "saukāt, bļaustīties" Rutzau: gans mežmalā aikājas.
Avots: EH I, 4
1) strampeln, sich sperkeln (hauptsächlich von Schafen während der Schur, seltener von kleinen Kindern gesagt):
es ne˙maz nevaru cirpt, ka tā aita tâ aikājas Wain.;
2) "saukāt, bļaustīties" Rutzau: gans mežmalā aikājas.
Avots: EH I, 4