apkurtapkur̃t, ‡ Refl. -tiês: uguns apkūrās par agru Salis, unversehens wurde das Feuer zu früh angeheizt.Avots: EH I, 95
apkurtēt‡ apkurtêt, ringsum od. leichthin (an der Oberfläche) holzig, schwammig werden: rutki nuo galiem apkurtējuši Saikava.Avots: EH I, 95
apkurstapkurst [in Jahteln: apkuõrst], intr., müde werden, aufhören: suns jau apkurtis riet AP., Lub., Aps., [Angern]. [es pavisam apkursis "ermüdet" in Senten].Avots: ME I, 96
klaistītklaîstît, ‡2) auseinanderwerfen; blättern (mit ai ) Gramsden: klaistījis... ruļļus un grāmatas Dünsb. Rīmes, 2. grām., l. d. (1873), S. 75; ‡3) umherschweifen (?): man ... skati milst un apkurt klaista Janš. Pag. pausm. 64.Avots: EH I, 608