appūdēt
appũdêt, appũdinât sienu, ābuoliņu, durch seine Fahrlässigkeit es so weit kommen lassen, dass das Heu schon zu faulen angefangen hat (fact. zu appũt, anfaulen).
Avots: ME I, 112
Avots: ME I, 112
'appūdēt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: