bļaukabļauka (li. bliaũka "pļāpä): auch (mit aû) Gr.-Buschh, n. FBR. Xll, 77, Oknist, Warkl. auch von Erwachsenen gesagt).Avots: EH I, 233
bļaukabļauka [Lubahn, Pebalg, Kokn., Mitau, Kursiten; mit aû Kreuzb., Warkhof], comm., der Schreihals, ein unruhiges Kind Burtn.: šaušalīgs bļauka MWM. VI, 413. Zu bļaut.Avots: ME I, 319
bļauska‡ bļaûska PV., Schwanb., (mit aû 2 ) Lemb., (mit aũ ) Smilten, comm., = bļauka.Avots: EH I, 233