drūmedrūme (unter drũma): spuoku re̦dzuot, man uznāca stipra d. Janš. Dzimtene II 2 ; 105. baiga d: Mežv. ļ. I, 63. dziļa d. Atpūta № 383, S. 4.Avots: EH I, 337
drūmadrũma, gew. Pl., drũme, [drùme 2 Warkh.], trübe Stimmung, Schauder: drūma mani pārņe̦m Kav. ļauna drūme ["Schrecken"] nuospiež garu Janš.Avots: ME I, 506