drudzināt
drudzinât, wiehern (nach Futter): zirgs drudzina Mag. XIII, 3, 55. aizpē̦rnā kumeliņa drudzināt drudzināja BW. 19272. [Nach Berneker Wrtb. I, 231 (urspr.: "sich schütteln" ) zu drudzis.]
Avots: ME I, 502
Avots: ME I, 502
'drudzināt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: