duncens
duncens U., ein Lärmmacher, Händelmacher. Vielleicht identisch mit duncenis: vēlīgi man bāleliņi, ne tādi dunceņi (Var.: dusmaņi) kâ sveši ļaudis BW. 20910 [aus Zirau].
Avots: ME I, 515
Avots: ME I, 515
'duncens' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: