ieburnīt
ìebur̂nît,
1) etwas einknillen:
ieburnīta lapa Lis.;
2) züchtigen:
tuo gan vajadzē̦tu drusku ieburnīt Wolm.]
Avots: ME II, 5
1) etwas einknillen:
ieburnīta lapa Lis.;
2) züchtigen:
tuo gan vajadzē̦tu drusku ieburnīt Wolm.]
Avots: ME II, 5
'ieburnīt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: