izķermināt
izķerminât, tr.,
1) besudeln, beschmutzen
KLVv.;
2) durchlöchern
Grünh. Vgl. izķirmināt.
Avots: ME I, 759
1) besudeln, beschmutzen
KLVv.;
2) durchlöchern
Grünh. Vgl. izķirmināt.
Avots: ME I, 759
'izķermināt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: