briẽsma, gew. Pl.,
1) die Gefahr: izglābt nuo uguns, kar̀a briesmām;2) schreckliches, Fürchterliches: viņš dzīvuo, ka briesmas kuo dzirdēt; briesmu lietas, ziņas izpaust, schreckliche Nachrichten verbreiten, briesmu darbus darīt, furchtbare Taten verüben;3) man briesma, briesmi [aus
briesm(a) i(r)?], briesm, mir ist angst: man vilka briesmi K.
kauns man ļaužu, briesm māmiņas BW. 7142, 9329, BB. XIV, 148.
[Wenn mit ie aus ei, am ehesten zu slav. bridъ bei Berneker Wrtb. I, 86.]
Kļūdu labojums:
9329 = 9329 var.
Avots: ME I,
337