izpeļņa
izpeļņa, comm., ein verwöhnter, übermütiger Mensch, dessen Ansprüche nicht leicht zu befriedigen sind, ein Feinschmecker: izpeļņa, vai ēdīsi? izpelņam pat me̦dus rūgts Naud.
Avots: ME I, 763
Avots: ME I, 763
'izpeļņa' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: