iztraišķīt
iztraĩšķît [Bauske, iztrìišķît 2 Sissegal, iztraîšķît Kl.], tr.,
1) unordentlich ausbreiten, auseinander streuen:
miltus Smilt., N. - Schwnb., [Borchow. zirgi barību nuo siles iztraišķījuši Bers.;
2) unordentlich verspritzen:
ūdeni Sissegel].
Avots: ME I, 819
1) unordentlich ausbreiten, auseinander streuen:
miltus Smilt., N. - Schwnb., [Borchow. zirgi barību nuo siles iztraišķījuši Bers.;
2) unordentlich verspritzen:
ūdeni Sissegel].
Avots: ME I, 819