kaušeliskaûšelis,1): ar kaušeļiem ruokās stāvēja pie mucām un smēla Janš. Mežv. ļ. II, 234.Avots: EH I, 595
kaušeliskaûšelis (Demin. von kauss),1) ein grosser Löffel mit kurzem Stiel zum Wasserschöpfen C., Bers., Dickeln, Nigr.;2) ene Schaufel der Fischer, mit welcher man das Wasser aus dem Boot schöpft Lasd.Avots: ME II, 179