kuce̦ns [Wolm., PS., Jürg., Arrasch, Bauske, Drosth., Trik., N.-Peb., Bers.,
kucē̦ns Gr.-Essern, Nigr., Luttr., Kabillen, Dunika,
kucans Lis., Schujen,
kucenis Salis], Demin. auch
kucentiņš [BW. 34716],
kuce̦lẽ̦ns BW. 16730,
kuclẽ̦ns Sassm.,
kuce̦nẽ̦hs Mat.,
ein junger Hund, Welpe: Sprw.:
pirmie kuce̦ni jāslīcina, aller Anfang ist schwer. es nuokāvu kāzu dēļ savu raibu kucentiņu BW. 19469.
kuceniņi, Ackerklee (trifolium arvense) Lös., RKr. III, 73.
Zu kuce.Avots: ME II,
298