Paplašinātā meklēšana

‡ atmēgtiês,

1) überdrüssig, zuwider werden (gesprochen:
asamê̦gt) Gr.-Buschhof: tāda dzīve drīži atmē̦dzas (gesproch.: asamâdz; dissimiliert aus *atsamâdz?);

2) sich wiederholen (besonders von krankhaften Zustanden)
Kaltenbr., Oknist (mit è ² );

3) schlimme Folgen hinterlassen, sich rachen
Oknist: tāda dzīve viņam atmègsies ² .

Avots: EH I, 155, 156

ìemêgt: auch Wessen.

Avots: EH I, 530

ìemêgt, sich gewöhnen: viņa nu tâ iemē̦gusi, ka nevar vairs atradināties Naud.

Avots: ME II, 45

I mêgt,

1): cirvis nemē̦dz ("will nicht ins Holz")
Lng. (unfer kuilis); wirken, eine Wirkung ausüben (mit è ² ) Auleja: nemēdze ni pāteŗi, ni kas. lâdēja citi, a (= bet) jam ni mēdze (schadeten nicht) lāsti, ni kas;

2): mit ê auch Sonnaxt, mit ẽ auch Siuxt, mit è ² auch Oknist; latvieši pavasarī mē̦guši svētīt ... "ūdens svē̦tkus" Etn. II, 51. tuo citi tē̦vi mē̦guši darīt Pas. XV, 129. Zur Bed. vgl. auch ‡ atmēgtiês. Die Bed. 2 hat li. mėgti anscheinend in: tais metais mėgdavo Merkinėn važinėti karaliai Tiž. III, 333. Zur Etymologie s. auch FBR. XI, 183.

Avots: EH I, 805

I mêgt, mê̦dzu, mêdzu, [mègt ² Kr.] (li. mė´gti "wohlgefallen"), intr.,

1) vermögen, taugen:
[nevar mègt ² (= nespēt) Warkh., Warkl.]. nete̦k vairs kumeliņš, nemē̦dz vairs zuobentiņš BW. 31910. ciešu zirgu nete̦kuot, zuobeniņu nemē̦dzuot 9056. izkapts nemē̦dz, die Sense schneidet nicht wohl Manz.;

2) [III p. prs. mê̦dz, prt. mêdza Wolm. u. a., mẽ̦dz, mẽdza Lautb., Gr. - Essern, Wandsen, Selg., Kand., mè̦dz ^2, mèdza ² Warkl., Warkh., prs. mẽ̦dz, prt. mêdza ² Ruj., mè̦dz ^2, mêdza Bers.], gewohnt sein, pflegen
(mit abhäng. Infin.): tas mēdzis lielīties LP. VII, 1021. vilkatas pa apgabalu mē̦gušas skraidīt VII, 915. [Unsichere Zusammenstellugen bei Prellwitz BB. XXIV, 216 (Walde Wrtb. ² 452, Boisacq Dict. 773), Fick Wrtb. I ^4, 104 (Mahlow AEO. 144), Wiedemann BB. XXVIII, 65, Bezzenberger BB. V, 314; aus dem Li. vgl. noch mėgu "vergnügungssüchtig, wollüstig", mėgùmas "Vergnügen."]

Avots: ME II, 612, 613

[II mêgt, mê̦dzu, mêdzu Warkh. Warkl.,

1) schlagen;

2) eilig fliehen;
kontaminiert aus miegt und bêgt?]

Avots: ME II, 613

‡ I pamêgt Gr.-Buschh., Wessen, überdrüssig werden: cietu, cietu, bet galu galā pamēdze Gr.-Buschh. ka tu viņam nepamēdz! ebenda. šis darbs jau pamēdza ("aprieba") Wessen. Mit pa- für pra- und zu mêgt I?

Avots: EH II, 155

‡ II pamègt ² Auleja; wirken; helfen: dancāšana pamēdze - padancāva, i[r] atgājās (sc.: kājas sāpe). Zu mêgt I?

Avots: EH II, 156

‡ samēgt (??), = samiêgt (?): samēdze (fehlerhaft für ostle. samīdze < samiedze?) jai muti tik stipri, ka tī nespēja vairs paplēst Pas. XIII, 83 (aus Welonen).

Avots: EH XVI, 430