malkcirknis
mal̂kcirknis, mal̂kcìrksnis, mal̂kcirsnis Mar. n. RKr. XV, 125, [Kokn., mal̂kcirsna Kokn.], malkcirkne, malkcirtne,
1) eine Stelle im Walde, wo Holz gehauen ist:
ne cik dziļi gāršā ieejuot bija malkcirsnis Aps. iedabūju malkcirknē mazu, mazu kukainīti BW, 1159;
[2) mal̂kcirsnis Kokn., ein zum Holzhauen bestimmter Teil des Waldes],
Avots: ME II, 558
1) eine Stelle im Walde, wo Holz gehauen ist:
ne cik dziļi gāršā ieejuot bija malkcirsnis Aps. iedabūju malkcirknē mazu, mazu kukainīti BW, 1159;
[2) mal̂kcirsnis Kokn., ein zum Holzhauen bestimmter Teil des Waldes],
Avots: ME II, 558