Paplašinātā meklēšana

‡ drupačât PV., bröckeln (tr.).

Avots: EH I, 336

‡ izkapačât "ausgraben" Līvāni: i. duobi.

Avots: EH I, 453

izpačâtiês, sich gemütlich mit dem Blätterquast in der Badstube schlagen, sich baden Kand.

Avots: ME I, 777

‡ kapačât, -āju,

1) graben
Līvāni;

2) mit einer Hacke bearbeiten
Warkl.: k. pupu vagas pēc ataršanas;

3) den Mist auf dem Felde mit einer Mistgabel von der Fuhre nehmen
Bērzgale, Zvirgzdine. Refl. - tiês; zappeln Bērzgale, Borchow, Kalupe, Lubn., Meiran: jis tie (dubluos) kapačājās Pas: VII, 430 (ähnlich: XI, 203).

Avots: EH I, 585

‡ krapačât Warkt., (wiederholt) Schleim (Speichel) auswerfen.

Avots: EH I, 642

‡ lâpačât C., (mit â ² ) Zögenhof, = làpačuôt ² : l. (bradāt) pa istabu.

Avots: EH I, 728

‡ nùopačât, durchprügeln (?): varēšuot vēl labāk izsacīt tad, kad nuopēršuot. vajaguot tikai n. Kaudz. Izjurieši 193.

Avots: EH II, 73

pačât: n. Sehwers Unters. 85 aus d. patschen "schlagen, patschend aufschlagen, im Wasser herumgehen".

Avots: EH II, 125

pačât, tr., ein wenig schlagen, prügeln, mit dem Blätterquast in der Badestube schlagen, baden, tätscheln Etn. IV, 163: ar savu tukluo ruociņu pačādama viņa ruoku A. XII, 263. Refl. -tiês, im Wasser plätschem Kav.; sich baden (in der Kindersprache).

Avots: ME III, 14

papačât, tr., etwas tätscheln: viņš papačāja saimniekam ple̦cu Latv.

Avots: ME III, 80

I rapačât: auch Wohlfahrt (hier auch refl.).

Avots: EH II, 354

I rapačât Wolmarshof, -ãju, = rãpačât, auf allen Vieren kriechen Wain., (hier auch reflexiv) Preekuln.

Avots: ME III, 478

II rapačât, -ãju "eine Arbeit gewissenhaft verrichten" Katzd.; "am Samstagabend od. Sonntag arbeiten" Posendorf. Vgl. li. (ap)rópti "mit einer Arbeit fertig werden"; identisch mit rapačât I?

Avots: ME III, 478

rãpačât Jürg., C., Nigr., -ãju, rãpačuôt Lautb., Bauske, freqn., kriechen, auf allen Vieren gehen : grib netikls tē̦va dē̦ls ar manim ceļu iet. ... grūžu ceļa maliņā. ... atskatuos, kâ tas kuoši rāpačāja BW. 9926, 2 var. sievām diet, meitām diet, vīriem rāpu rāpačuot! 19631, 1. ne˙vienam nevajaga, kad pa plānu rāpačāju; kad izaugu liela meita,-šim vajaga, tam vajaga VL. aus Nigr. lai varēja mūs[u] pādīte pa pļaviņu rāpačāt BW. 1586, 2. (bē̦rns) jau tik liels, ka vienu tuo nevar vairs atstāt,-rāpačuo pruojām Janš. Dzimtene V, 438.

Avots: ME III, 496, 497

‡ sadrupačât PV., sadrupačuôt PV., = sadrupinât: s. gaļu smalkās drumslās.

Avots: EH II, 404

‡ salãpačât Wolmarshof, mit schmutzigen (kotbedeckten) Füssen volltreten, besudeln: s. grīdu.

Avots: EH II, 424

stulpačât, -ãju, unbeholfen gehen: stulpačā kâ kliba vista Alksnis - Zundulis.

Avots: ME III, 1104