parast,
1) finden: man vainiņas neparada (Var.:
neatrada), fand auch nicht die mindeste Schuld meinerseits BW. 23390;
2) gewohnt werden, sich gewöhnen: [es ar viņu biju paradis U.,
ich war gewohnt mit ihm (zu leben). kalps arī citās reizās paruon aizbildināties De̦glavs Rīga II, 1, 111.]
bija paraduši puiši pulcēties LP. VII, 137.
parasts, gewohnt, gewöhnlich: parasts darbs. iekšā guļ man māmiņa parastuo palaunadzi BW. 27438, 5.
parastam od.
pa parastam, gewöhnlich: cik tāļu parastam pruot skaitīt? Etn. III, 105.
Avots: ME III,
87