Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'pauska' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'pauska' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (4)

pauska

I pauska "ein grasloser Hügel in einer Wiese" Bers., Fest. Nebst pauska II zu apr. pausto (nom. s. fem. g.) "wild", paustre "Wildnis", slav. pustъ "vetlassen, leer, wüst, öde", r. пускáть "lassen"?

Avots: ME III, 129


pauska

II pauska,

2): "tukšā kaņepe, kam nav iekšā kuoduola" (mit àu 2 ) Erlaa; pauskas "sīkās kaņepes" Etn. IV, 163, unreife Hanfsamen, die beim Windigen weiter weg getragen werden (mit
aũ) Ramkau; linu, maguoņu p. Jürg.; tev šuogad nebūs ābuoliņa sē̦klu: pàuskas2 vien ir Vank.;

3): "der Kopf"
(mit àu 2 ) Lubn.: viņam tukša p. Sessw.

Avots: EH XIII, 185


pauska

II pauska,

1) pàuska 2 Lös., Bers., eine männliche Hanfpflanze Laud.;

2) unreifer Hanfsame
Druw. n. Etn. II, 161 und RKr. XVII, 71; Klee- oder (paũskas N.-Peb.) Hanfsamen in der Hülse Kroppenhof, Sinolen: tukšas paũskas Jürg.;

3) ein schwacher, unverständiger Kopf;

4) pàuska 2 , ein eigensinniger Mensch
Lös., Bers.; vgl. pauska 1.

Avots: ME III, 129


pauska

III pauska Autz, ein Schornsteinfeger.

Avots: EH XIII, 185

Šķirkļa skaidrojumā (2)

bauska

bauska,

1) [baũska Salisb.] eine schlechte Wiese:
nav vis mūSu bauskas, kur jāņem ar zuobiem, ja grib sadabūt kādu zālīti MWM. X, 585. [In Lemsal nenne man baũska verkommenes, verdorrtes Gras ]; (cf. pauska);

2) ein baufälliges, schlechtes Häuschen
[vgl. bauka] N. - Schwnb., Golg.;

3) bauskas Schwangb., unausgedroschene, in den Hülsen unter der Spreu gebliebene Kleesamen;

4) baũska [Jürgensburg, bàuska 2 Marzen], Stomersee, ein geschwätziger Mensch:
bauskā ("schwatzt") vien kā bauska. [baũska 4 jedenfalls zu bauzt "zen" bauska 1 und 2 zu ahd. bõsi "wertlos, gering" und bauskas 3 zu norw. bos "Abfall, Spreu" (bei Fick Wrtb. III 4 , 276)?]

Avots: ME I, 268


pauksna

pàuksna 2 Erlaa "tukša kaņepe, kam nav iekšā kuoduola". Vgl. pauska II.

Avots: EH XIII, 184