placka
‡ placka,
1) verächtl. Bezeichnung für eine Verleumderin
Edwalen;
2) "?": čaukstēt čaukst, nerībēja mums plackām dancājuot Tdz. 47174.
Avots: EH II, 281
1) verächtl. Bezeichnung für eine Verleumderin
Edwalen;
2) "?": čaukstēt čaukst, nerībēja mums plackām dancājuot Tdz. 47174.
Avots: EH II, 281