pliekans,
1) zusammengefallen; pliekana maize;2) pliekns U.,
pliẽkans Neuenb.,
schwach, matt: pliẽkana (Preekuln, Neuenb., Dond., Kandau, Wandsen, Selg., Lautb., Salis,
plìekana 2 Selsau)
dūša LP. II, 42; VI, 439, Fest., Stelp.;
pliekana sirds LP.V,170,
flau zu Mut. pliekna dūša kâ pate̦kas Alksnis-Zundulis.
- plieknas lietas, eine schwache Geschichte, schwache Hoffnung U.;
pliekns, welk L.;
3) pliẽkans Bauske, Gr.-Essern,
plìekans 2 Kreuzb.,
fade Laud. (von einer Speise): pliẽkana zupa, eine Suppe, zu der man zu wenig Milch (Neuenb.) od.
zu wenig Salz (Hofzumberge)
hinzugetan hat. pirmā cēlienā kripatiņa sāls un tālāk divi cēlieni ūdens - tāds maisījums ir visai pliẽkans Dz. V.;
pliekans piens Fest., Stelp.,
magere od. (in Neu-Rahden)
abgeschmändete Milch; "gegorene Milch" (?; mit
iẽ) Walk.;
4) pliekna zeme, schlechter Ackerboden U.:
plieknākā smiltszemē MWM. VI, 478. Subst.
plieknums, die Mattigkeit U.
Vielleicht (vgl. semasiologisch plâns "flach, dünn, schwach, schlecht") zur Wurzel von pliksnis II; vgl. auch plikans.Avots: ME III,
351