le̦ñca,
leñce, leñcis,1) die Schlinge [leñce Dond., Wandsen, Lautb., Gr. - Essern, Neuermühlen,
lencis Stenden]:
virves gala lencītis Kand.
viņš bāza kaklu lencē Dīcm.;
[leñce Popen,
die Öse];2) der Strick: nāc ar laivu maliņā, paduod man lences galu! BW. 30940.
kakla lence, der Strick vorn an der Deichsel, womit die Deichsel am Kummet befestigt ist Edwahlen n. U.;
3) der Plur. leñces, das Pferdegeschirr, Sielen Selb., Karls., [PS., Ruj., Drosth., Arrasch, Wolm.]:
pie lencēm jeb slejām zirgam šķē̦rsu pār muguru Kaudz. M.;
4) Plur.,
die Tragbänder [N. - Sessau n. U.,
leñces Drosth.],
Hosenträger: meitenīte īsuos bruncīšuos ar lenciņām pār ple̦ciem Vēr. II, 54; [n. U. auch
ļences und ein Sing.
lencis, Tragband];5) Leitseil, Zugband L.;
6) lences, ein Unterhemd (unter dem pusainis) Autz n. U.;
7) le̦nca "tā luoma (vadus) mala, kur zvejnieki ieiet jūŗā" A. XI, 426; lence, ein Gerät der Fischer [ein Zugband?]; lences vīri BW. 30924
[aus Schlock; wohl = lencenieki, doch vgl. auch
le̦nca. - Wohl als ein Kuronismus nebst čech. léč "Schlinge", an. lengia "Riemen" u. a. zu le. lìekt (s. dies); vgl. Berneker Wrtb. I, 708].Avots: ME II,
450