Paplašinātā meklēšana
Meklējam 'rīds' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā
'rīds' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:
Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (7)
grīdsega
rīds
strīds
strĩds: auch AP., Dunika, Orellen; strīdu (kann auch zu strīdus od. strīda gehören) celt BW. 189, 1 var.
Avots: EH II, 588
Avots: EH II, 588
strīds
strīdspakaļa
trīds
Šķirkļa skaidrojumā (8)
cibināt
daklāt
grīda
grīda
grìda [li. grindà "половая доска, мостовина", serb. gréda "Balken"],
1) n. L., St., U. auch grīds [li. griñdas "Stalldecke aus Stangen"], die Diele, der Fussboden, Estrich :
grīdu likt, den Fussboden legen, berzt, scheuern, dēļu grīda, die Diele aus Brettern wird als etwas schönes im VL. bezeichnet : dēļu grīdas staigātāja BW. 2160. gultas grīda, der Boden des Bettes : man dreijāti galda stabi, ē̦ve̦lē̦ta gultas grīda 14784. augstā grīda, der Altarraum, paaugstinājums baznīcā, uz kuŗa atruodas altāris RKr. XV, 106 ; [
2) hochle. grīda, die Decke, die Lage.]
Zu grīst I.
Kļūdu labojums:
2160 = 16979
galda stabi = gultas stabi
Avots: ME I, 656
1) n. L., St., U. auch grīds [li. griñdas "Stalldecke aus Stangen"], die Diele, der Fussboden, Estrich :
grīdu likt, den Fussboden legen, berzt, scheuern, dēļu grīda, die Diele aus Brettern wird als etwas schönes im VL. bezeichnet : dēļu grīdas staigātāja BW. 2160. gultas grīda, der Boden des Bettes : man dreijāti galda stabi, ē̦ve̦lē̦ta gultas grīda 14784. augstā grīda, der Altarraum, paaugstinājums baznīcā, uz kuŗa atruodas altāris RKr. XV, 106 ; [
2) hochle. grīda, die Decke, die Lage.]
Zu grīst I.
Kļūdu labojums:
2160 = 16979
galda stabi = gultas stabi
Avots: ME I, 656
izdauzīt
izdaũzît (li. išdaužýti), tr.,
1) ausschlagen:
luogus
2) ausklopfen:
drēbes, ce̦puri Kaudz. M. putekļus nuo grīdse̦gas A. XIII, 619. viņš pastalas izdauzīja ar akmeni uz akmeņa daudz˙maz pēc kājas Baltp. nagliņas viņš izdauza taisnas A. XX, 76;
[3) durchprügeln.
] Refl. - tiês,
1) nach Herzenslust schlagen, klopfen, sich satt klopfen:
izdauzījāmies tur ap āra durvīm A. XI, 110;
2) sich austollen:
bē̦rni, diezgan e̦sat izdauzījušies; nu tik gulēt;
3) sich lange umhertreiben:
viņš pa visu pasauli izdauzījies.
Avots: ME I, 726
1) ausschlagen:
luogus
2) ausklopfen:
drēbes, ce̦puri Kaudz. M. putekļus nuo grīdse̦gas A. XIII, 619. viņš pastalas izdauzīja ar akmeni uz akmeņa daudz˙maz pēc kājas Baltp. nagliņas viņš izdauza taisnas A. XX, 76;
[3) durchprügeln.
] Refl. - tiês,
1) nach Herzenslust schlagen, klopfen, sich satt klopfen:
izdauzījāmies tur ap āra durvīm A. XI, 110;
2) sich austollen:
bē̦rni, diezgan e̦sat izdauzījušies; nu tik gulēt;
3) sich lange umhertreiben:
viņš pa visu pasauli izdauzījies.
Avots: ME I, 726
paklāt
paklât, ‡ Refl. -tiês,
1) sich unterbreiten (-decken) lassen:
grīdse̦ga ē̦rti ļaujas p. zem galda;
2) tas labi paklājas Und. PS. 1, 29 "das gerät wohl".
Avots: EH II, 142
1) sich unterbreiten (-decken) lassen:
grīdse̦ga ē̦rti ļaujas p. zem galda;
2) tas labi paklājas Und. PS. 1, 29 "das gerät wohl".
Avots: EH II, 142
saslīkt
saslīkt, intr., einsinken, zusammensinken: ieleja pamazām saslīka Dr. uz kāda sēdekļa Zibiltiņa saslīka Lautb. Luomi 132. skaņu graudi... saslīka grīdse̦gās MWM. VIII, 889. tas nelaimē saslīks Lautb. Vidvuds 79.
Avots: ME III, 737
Avots: ME III, 737
strīde
strīde St., U., Mar. n. RKr. XVII, 139, (mit t) C. PlKur., strīds PS., Salis, strids 2 Mar. n. RKr. XVII, 139, Prl., strīds U., strīdus Karls., strīdus U., strīdiņš Salis, strīdiņš U., der Streit, Zank: ve̦lns ar dievu sanāca strīdū LP. VII,1189. bija dzirdama asa strīde Kaudz. Jaunie mērn. laiki IV,107. ar visiem strīdiņiem tuomē̦r... biedri satika labi A. Brigader Daugava I, 145. Nebst estn. rīd aus mnd. strît.
Avots: ME III, 1091
Avots: ME III, 1091