sapeņķēt
sapeņķêt U., verwühlen, verreffeln, verknoten. Refl. -tiês, sich verwühlen, verreffeln, verknoten: aukliņa gluži sapeņķējusēs Bers. n. Etn. II, 1. virve vai gruožs sapeņķējas Bers., Ruj.
Avots: ME III, 698
Avots: ME III, 698
'sapeņķēt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: