Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'sukums' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'sukums' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (1)

sukums

sukums, Lücke, Scharte Kronw. n. U., Ahswikken, V., "vaina" Dr.: izgriež vēl lielākus sukumus Latv. Av. v. J. 1901, № 29. izraut ve̦se̦lu sukumu; maizi griêzt sukumiem Libau. cirvim izsists sukums zuobuos Katzd. kaļķi atkrituši sukumiem Valter Florence 48. Nebst li. šùkė "Scharte, Scherbe" zu suka (s. dies).

Avots: ME III, 1118, 1119

Šķirkļa skaidrojumā (5)

saukums

II saûkums 2 Behrshof, Siuxt, der Schaden Wid., die Einbusse V.: cūkas tādu saukumu kartupeļuos izdarījušas Alksnis - Zundulis, tādu saukumu kaķis izdarījis, ve̦se̦lu piena spaini apgāzis ders. saukums man jācieš Asp. ja viņš dara kam saukumu, tad tas ir nuo valsts puses jāatlīdzina MWM. VI, 457. Etwa zu sukums?

Avots: ME III, 772


suka

I suka,

1) Bürste, Pferdestriegel
U., Hechel Dond., Memelshof: drēbju suka tam staigājuse pāri MWM. VI, 565. grib Krišu Lakstu reiz dabūt pie sukas Krišs Laksts 33. lietuvē̦nu... aizdze̦n ar linu suku LP. VII, 132, zirgu sukas;

2) das Kämmen; das Prügeln
Spr.;

3) = suķe 1 U. Plur. sukas (li. šùkos "der Kamm"),

1) die Hechel
Dunika, U., Bielenstein Holzb. 373; eine Vorrichtung zum Abhauen der Samenköpfchen des Flachses Stelph., Memelshof, Bielenstein Holzb. 518 (mit Abbila.); Bürsten, mit denen man leinenes Garn auf dem Webstuhl vor dem Weben anfeuchtend glättete Ronneb.; Kopfbürste H. Bl. Stud. 12: linu sukas (= suseklis) RKr. VI, 76, Mar. n. RKr. XV, 138; vilnas sukas Mar. n. RKr. XV, 138; Pferdestriegel Dunika;

2) Prügel
Rudbahren u. a.: sukas saduot bē̦rniem Dunika. sukas apsuolīt LP. I, 155. dabūt sukas Memelshof, Wain., LP. VI, 549;

3) suku lini Etn. III, 72, 74 und 134, Flachs zum Spinnen
Lis., Ruj. Nebst sukât, sukums zu slav. *sъčetь in polab. sacė´t "Hechel, Bürste, Borste", r. щеть "Borste" (s. Mikkola RSl. I, 18 und Trautmann Wrtb. 309 f.) und vielleicht (s. Charpentier MO. II, 29 f. und Bezzenberger BB. XXVII, 170 f.) zu ai. š̍ūka- "Granne, Stachel", av. sūkā "Nadel", vgl. auch Persson Beitr. 190 f. und Thomsen Beröringer 226, sowie sūce 1.

Avots: ME III, 1116, 1117


suķe

suķe,

1) auch suķis U., Bramberge n. Etn. II, 82, eine Scherbe Mag. IV, 2, 149, XIII, 2, 48, Selb., Gulben, Wessen, Tals., Spr. (in Stenden und Spahren unbek.): sasita... krūzi..., salasīja suķes Jauns. pie bļuodas suķēm Alm. Meitene nuo sv. 102, vedēji liek virsū vara naudu, pat kādus,... suķus RKr. XVI, 154; hierher wohl auch: ar šuo suķi (von einem Boot) jūrā? R. Sk. II, 255;

2) die Lücke
V.; suķu vieta Warkl., eine schmale Lücke zwischen 2 Wäldern;

3) "ein Zahnloser"
Warkl.;

4) auch suķis U., Bramberge n. Etn. II, 82, eine schlechte Pfeife (zum Rauchen) Kokn. und Oppek. n. U. - In den Bedd. 1-3 (zu sukums, suka) etwa kontaminiert aus le. suka (od. sukums) und li. šùkė? In der Bed. 4 zu suķêt.

Avots: ME III, 1119


šukums

II šukums U., = sukums">sukums: piena luopu par ...divām galvām.,. mazāk, - tas ir liels šukums Janš. Dzimtene 2 III, 96. biļešu pirkšana... ietaisīja šukumu kabatā Bandavā I, 115.

Avots: ME IV, 105


šutisks

II šutisks,

1) gebrechtich am Leibe, sonderlich am Gesicht, an Zähnen
L.;

2) šutiski runāt, unvernehmlich sprechen
L., U. ( "wie einer, der vorn keine Zähne hat" L.). Etwa dissimiliert aus "šukisk(a)s (zu sukums, šuķe)??

Avots: ME IV, 108