aizsvaidelēt‡ àizsvaidelêt, = ‡ aizsvaidât (aber wohl in Bezug auf leichtere Gegenstände): bē̦rns atkal aizsvaidelējis savas mantiņas.Avots: EH I, 54
apsvaidelēt‡ apsvaidelêt, wiederholt bewerfen: a. suni ar akmeņiem, lauku ar akmeņiem.Avots: EH I, 118
atsvaidelēt‡ atsvaîdelêt, wiederholt (oder vieles) liederlich oder achtlos wegwerfen, -schleudern: a. ruotaļlietas Saikava, meita visu savu pūru atsvaidelējusi čigānīcām Oknist.Avots: EH I, 173
nosvaidelētnùosvaidelêt, = nùosvaidît: n. visu pagalmu ar skaidām. pati vairs nezin, kur saivītes nuosvaidelējusi Bauske.]Avots: ME II, 863
pasvaidelētpasvaîdelêt, wiederholt (nicht weit) werfen: p. akmeņus C. Refl. -tiês, zum Behagen wiederholt (nicht weit) werfen: bē̦rni grib pasvaidelēties ar akmeņiem Jürg.]Avots: ME III, 110
svaidelētsvaîdelêt: auch (mit aĩ ) Dunika. ‡ Refl. -tiês Seyershof, wiederholt od. hin und her (nicht weit) werfen (intr.): puikas svaĩdelējas ar akmeņiem.Avots: EH II, 611
svaidelētsvaîdelêt Wolm., Jürg., Drosth., Arrasch, Ermes, Saikava, Gr. - Buschhof, (mit aĩ) Ruj., Salis, -ẽju, hin und her werfen U.; zu sviêst.Avots: ME III, 1140
uzsvaidelēt‡ uzsvaidelêt Dunika, wiederholt hinaufwerfen: zē̦ni uzsvaidelējuši akmeņus uz jumta.Avots: EH II, 735