Paplašinātā meklēšana

‡ àizsvìlpt,

1) einen pfeifenden Laut von sich geben:
aizsvilp! jis atskries Pas. VI, 388 (aus Lettg.);

2) pfeifend wegrufen;
a. suņus.

Avots: EH I, 54

àizsvìlptiês, àizsvèlptiês, anfangen zu pfeifen, einen pfeifenden Laut von sich geben: šauta irbe aizsvilpās BW. 8877.

Avots: ME I, 53

‡ apsvìlpt (li. apšvil˜pti) suņus, Hunde durch Pfeifen sich beruhigen machen.

Avots: EH I, 119

atsvìlpt (li. atšvil˜pti),

1): auch Pas. II, 206. ‡ Refl. -tiês, = atsvìlpt 2: viens svilpa, uotrs mežā atsvilpās Jürg. gans atsvilpās.

Avots: EH I, 173

atsvilpt, [bei Glück: atsvilpēt Jes. 7, 18]. auch atsvèlpt, dial. atšvelpt,

1) tr., pfeifend herbeilocken, herbeirufen:
burvis atsvelpj veļus LP. VII, 667;

2) intr., entgegenpfeifen, auf einen Pfiff mit einem Pfiff antworten:
irbe svilpa priedainē, es atsvilpu e̦cē, dams BW. 250.

Kļūdu labojums:
veļus = ve̦lnus

Avots: ME I, 200

ìesvìlptiês, ìevèlptiês, ìešvilptiês,

1) einen pfeifenden Laut, einen Pfiff von sich geben:
gans, vējš iesvilpās;

2) sich einen Rausch anglegen.

Avots: ME II, 75

[nùosvilpt, einen Pfiff erschallen lassen: mašīna nuosvilpa Bauske.]

Avots: ME II, 864

pìesvìlpt,

1) = piesvilpuot: p. pilnas ausis;

2) pfeifend heranlocken:
p. putnu.

Avots: ME III, 299

sasvìlpt, Refl. -tiês: sasaukdamies vai sasvilpdamies nuo lauka uz lauku Daugava 1935, S. 385.

Avots: EH XVI, 453

sasvìlpt, freqn. sasvil˜puôt, tr., zusammenpfeifen, pfeifend zusammenrufen. Refl. -tiês, einander zupfeifen: nedruoši sasvilpās lakstīgalas Kārstenis.

Avots: ME III, 753

‡ sašvilˆpt(iês) ² Dunika, Gramsden, = sasvilpt(iês).

Avots: EH XVI, 455

svìlpt, ‡ Refl. -tiês, um die Wette pfeifen: iesim ... s˙! Pas. XI, 77 (ähnlich 136).

Avots: EH II, 618

svìlpt (li. švilpti) C., Neuenb., PS., N. - Wohlfahrt, (mit ìl ² ) Kl., Lis., Golg., Prl., (mit ilˆ ² ) Ahs., Bauske, Siuxt, Bershof, Ugalen, -pju, -pu, pfeifen Gr. - Sessau, Nigr., Wid.: es ganu zirgus un svilpju Ahs. medenieks svilpa sunim Nigr. vai dzirdi strazdu svilpjam? ebenda. Zu svelpt.

Avots: ME III, 1159

uzsvìlpt,

1) = uzsvèlpt 1: izņēma svilpīti... un uzsvilpa Pas. II, 465;

2) = uzsvèlpt 2: u. sunim, lai skrej līdz Nigr.;

3) (mit einer Peitsche) einen Schlag versetzen
Nigr.: u. sunim ar pātagu.

Avots: ME IV, 387

àizšvelpt, s. àizsvilpt, BW. 15369.

Avots: ME I, 55

àizsvèlpties, s. aizsvilpties.

Avots: ME I, 53

atsvèlpt, s. atsvilpt.

Avots: ME I, 199

atšvelpt, dial. für atsvilpt BW. 250.

Avots: ME I, 203

‡ atšvìlpt ² Oknist, (mit ilˆ ² ) Dunika, Kal., Rutzau, = svilpt">atsvilpt. Refl. -tiês Dunika (mit ilˆ ² ), = ‡ atsvìlptiês.

Avots: EH I, 175

‡ izšvilpt Dunika v. a., = svilpt">izsvilpt.

Avots: EH I, 487

nùošvelpt Kav., Spr., für nùosvèlpt, nùosvilpt.

Avots: ME II, 871

‡ nùoūkšêtiês, einen (jodelnden) Ruf od. Schrei tun; nuoūkšuôtiês "nuosvilpties" Fehteln.

Avots: EH II, 104

nùovīpsnêt (unter nùovīpsnât),

2): "lielīgi, knipjus me̦zdams (klusām) nuosvilpt" Nötk.

Avots: EH II, 108

pašvilpt LP. VI, 673, für pasvelpt, pasvilpt.

Avots: ME III, 118

‡ sašvelpt Wessen, = sasvilpt.

Avots: EH XVI, 455

uzšvilpt Ramkau, = svilpt">uzsvilpt 1: uzšvilpu, un suns bij klāt.

Avots: ME IV, 390