Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'titilbis' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'titilbis' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (3)

titilbis

titilbis,

1): titilbiņš gaŗkājiņš BW. 2686, 10 (aus Ugalen); "othropus" ME. IV, 198 zu verbessern in "ochropus". Zur Etymologie s. auch Walde Vrgl. Wrtb. I, 742.

Avots: EH II, 684


titilbis

titilbis,

1) titilbis Orellen, Salis, (mit il̃) Arrasch, C., Kabillen, PS., titilbs, titilbe, eine Art Vogel;
titil̃bis Jürg., Ligat, Raiskum, Weissenstein, Wenden, ein Vogel mit langen Beinen; schwarzgrauer Wasserläufer U.; Sandläufer St.; keiner Strandläufer (tringa) Wid.; titilbīte U., RKr. VIII, 96, punktierter Wasserläufer (totanus othropus L.); der Roggenvogel Manz. Lettus, Elv.; titilbis MSil., titilbs Ledmannshof n. Latv. Saule 1924, S. 169, eine Schnepfenart: kuo titilbs aizkliedz, tas paliek stīvs Etn. III, 9. titilbi gaŗlieli (Var.: titilbe gaŗkāje)! BW. 260, 4;

2) ein langbeiniger Mensch
(mit il̃) Jürg.: Ivans Ivāničs, titilbis, kalse̦ns vecis Vēr. I, 1236. zeķainie titilbji Apsk. v. J. 1903, S. 474; einer, der mit nackten Beinen umhergeht (mit il̃) Ligat, Raiskum, Weissensfein, Wenden. skraida kâ titil̃bis, sagt man von einem ungenügend bekleideten Kinde Nötk. in ähnlicher Redensart bei unbekannter Bedeutung auch von PS. [mit il̃] gehört);

3) titil̃b(īt)is, titil̃bīte Kosewort für kleine Kinder
Nötk.: ak tu manu mazuo titilbīti! Vgl. stidilbis, tilbīte und die li. Vogelnamen titilvis (um Kaunas n. Būga Aist. St. 54), titilvikas Tiž. 1, 164, tilvikas, sowie Fick Wrtb. I 4 , 63. Um Hinzenberg sage man, der titilbis schreie: ti˙tilb, ti˙tilb, uz up[i], uz up[i]!

Avots: ME IV, 198, 199


Šķirkļa skaidrojumā (8)

aizkliegt

àizklìegt,

1) im Schreien übertreffen, überschreien:
viņa visus aizkliedz;

2) voll schreien:
viņš visas ausis aizkliedz;

3) von dem bösen Geschrei des Wasserläufers:
kuo titilbis aizkliedz, tas paliek stīvs Etn. III, 9. Refl. -tiês, aufschreien: vecis aizkliedzās LP. VI, 929; BW. 15369.

Avots: ME I, 32


stidilbe

stidil̃be, punktierter Wasserläufer (totanus ochropus L.) Sassm.; stidilbis, rallus aquaticus LP. I, 87. vgl. titilbis.

Avots: ME III, 1065


tilbīte

til̃bĩte Wandsen, punktierter Wasserläufer (tolanus ochropus L.) Natur. XXXVII, 187; schwarzgrauer Wasserläufer U. Vgl. titilbis (und?) li. tilvìkas "Brachhuhn".

Avots: ME IV, 187


titidilbis

titidil̃bis "der schwarzgraue Wassertreter (?)" Dond. n. RKr. XVII, 59. Vgl, stidilis und titilbis.

Avots: ME IV, 198


tlitilbis

tlitilbis Konv. 2 2319, Ramkau, (mit ìl 2 ) Lennew., heller Wasserläufer (totanus glottis L.) Natur. XXXVII, 183. Vgl. titilbis.

Avots: ME IV, 216


vistadille

vistadil̃le Dond. n. Rkr. XVII, 64, punktierter Wassedaufer (totanus ochropus L.). Mit ll (wenn nicht fehlerhaft für lb) aus lv (vgl. li. titilvis oben unler titilbis)? Vgl. vistilbe und stidilbis.

Avots: ME IV, 626


vistilbe

vistilbe U., RKr. Vlll, 97; Natur. XXXVII, 201, vistilbīte Angern, Markgrafen, vistilbis Saikava, die Moorschnepfe, Haarschnepfe (ascalopax gallinula L.); vistilbs Etn. III, 10, vistilba, ein Vogel: Sprw. kam nu vistilbas dziesmu dziedāt, kad par cīruli piedzimis Br. sak. v. 1465. Zu vista˙stilbs? Vgl. (zur Porm) auch stiditbis, titilbis.

Avots: ME IV, 626, 627