urulēt
urulêt, -ẽju, kollern, falzen Bers.; mit dem Kollern, Falzen (der Birkhahne) erfüllt sein: (rubeņu) purvā diezgan daudz vārījās un uralēja RA. visas malas urulēja nuo rubeņiem Baltpurviņš Zalktis 1, 114.
Avots: ME IV, 308
Avots: ME IV, 308
'urulēt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: