uzstutēt
uzstutêt, aufstützen: u. ābelei zarus, tuo (luocekli)... uzstutējuot augstāk Konv. 2 707 (ähnlich 3097). Refl. -tiês, sich aufstützen, sich (mit dem Ellenbogen) auflehnen LKVv.: u. uz ruokas.
Avots: ME IV, 385
Avots: ME IV, 385
'uzstutēt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: