vāvuļuôt,
1) vàvuļuôt 2 Lubn., Meiran, Oknist,
vàvuļât 2 Wessen,
leeres Zeug schwatzen (vāvuļuôt) Saikava;
vāvuļuôt Lubn., Tirs., (mit
à 2 ) Gr. - Buschh.,
unaufhörlich sprechen; vàvuļuôt 2 Gr. - Buschh., Sessw.,
undeutlich sprechen (in Bērzpils, Dricē̦ni, Kārsava, Mērdzine, Sessw. und Viļāni
von Kindern gesagt); vāvuļuôt Celm.
"in den Tag hineinreden"; vàvuļât 2 Zvirgzdine,
lustig, frölich reden (nur von Kindern gesagt); vãvuļuôt C., (mit
à 2 ) Plm. n. RKr. XVIl, 85,
durcheinandersprechen, -schreien; vāvuļuôt Aps., Golg., Bers.,
schreien (z. B. von Kindern od. Betrunkenen): bē̦rni spē̦lē̦damies vāvuļuoja visu pēcpusdienu Saikava.
vāvuļuo vienā vāvuļuošanā, tik˙pat kâ biezaputras katls Gr. - Buschh.
kuo jūs te vāvuļuojāt? Veselis Saules kapsēta 60;
2) abends ohne Arbeit lange aufbleiben, quienen Memelshof, Nerft.
Zur Bed. 2 vgl. vāvaļât.Avots: ME IV,
513