zvauks
zvauks! Interj., bezeichnend den Schall, der beim Fallen eines schweren Gegenstandes entsteht: zvauks! lielais rumpis nuogāzās gar zemi LP. IV, 63.
Avots: ME IV, 766
Avots: ME IV, 766
Paplašinātā meklēšana
Meklējam 'zvauks' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā
'zvauks' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:
Šķirkļa skaidrojumā (2)
zvaukš
žvaukstēt
žvaukstêt,
1) schallen
Wessen (mit àu 2; bei Fallen), Lennew. (beim Zuschlagen einer Tür; bei heftigem Anschlagen mit einem schweren Holzstück); izkapts strīķējuot žvàukst 2 Saikava;
2) grundlos bellen
Saikava (mit àu 2 );
3) Unsinn redden
Nerft, Wessen; "skaņi teikties" (žvàuksti, cik gribi! es tuomē̦r neticu, ka labuosies) Saikava; prahlen Odensee (mit àu 2 ). Vgl. zvauksts und švaukstêt.
Avots: ME IV, 843
1) schallen
Wessen (mit àu 2; bei Fallen), Lennew. (beim Zuschlagen einer Tür; bei heftigem Anschlagen mit einem schweren Holzstück); izkapts strīķējuot žvàukst 2 Saikava;
2) grundlos bellen
Saikava (mit àu 2 );
3) Unsinn redden
Nerft, Wessen; "skaņi teikties" (žvàuksti, cik gribi! es tuomē̦r neticu, ka labuosies) Saikava; prahlen Odensee (mit àu 2 ). Vgl. zvauksts und švaukstêt.
Avots: ME IV, 843