aizkaisīt
‡ àizkaisît,
1) verschütten
Spr., zustreuen: a. duru priekšu ar salmiem;
2) hinter etwas streuen:
a. miltus kam aiz kakla;
3) hin-, wegstreuen:
tālu a. graudus. Refl. -tiês, unversehens zugestreut werden: duru priekša aizkaisījusies ar salmiem.
Avots: EH I, 28
1) verschütten
Spr., zustreuen: a. duru priekšu ar salmiem;
2) hinter etwas streuen:
a. miltus kam aiz kakla;
3) hin-, wegstreuen:
tālu a. graudus. Refl. -tiês, unversehens zugestreut werden: duru priekša aizkaisījusies ar salmiem.
Avots: EH I, 28