apkārnīt

‡ I apkārnît,

1) mit den eigeneu Exkrementen besudeln:
bites apkārnījušas skreju Wandsen;

2) bereinigen:
a. sē̦tu Bauske. Refl. -tiês, sich mit Exkrementen besudeln: bē̦rns apkārnījies.

Avots: EH I, 90, 91


apkārnīt

‡ II apkā̀rnît C., mit Dachpfannen (kā̀rniņi) bedachen: a. jumtu.

Avots: EH I, 91