aptrìekt, tr., herumjagen: aitas ap kalnu. Refl. -tiês, sich herumjagen, sich gründlich aussprechen: Čībai bija vaļa aptriekties ar Luzi Degl. Cf. triekt, viel sprechen.

Avots: ME I, 131

aptrìekt ‡

2) bestürzen
(?): aptriekta smiekliem A. V, 1500.

Avots: EH I, 122