atliegties

atliẽgtiês Spr., [Warkl., Kalz., Nerft], sich lossagen, verleugnen.

Avots: ME I, 174


atliegties

atliegtiês,

1) verleugnen:
nevar jiem a. Pas. VI, 100. Adelīte atliedzēs IX, 330; ‡

2) abschlagen, verweigern:
nevarēja jī a. Pas. II, 56.

Avots: EH I, 154