atlît [li. atlýti],

1) vom Regen aufweichen:
atlijis ceļš. zeme atlijusi un atmirkusi Jans.;

2) zu regnen auf hören
U.

Avots: ME I, 174

atlît

1): auch Gramsden: pa atlijušuo lielceļu Janš. Līgava II, 285; atlija Doblen, durch Regen ist der gefrorene Boden wieder weich geworden;
‡

3) unversehens ein wenig (von einer Flüssigkeit) verschüttet werden, abfliessen
Siuxt: ne̦suot ruoka ietrīcējās, un nuo pilnas krūzes piens drusku atlija.

Avots: EH I, 154