be̦zmē̦ns, be̦zmē̦rs, be̦zme̦rs Kand., auch ve̦zmē̦ns Etn. III, 138, U., auch be̦zbē̦ns,die Schnellwage, der Besemer.[be̦zmē̦ns nebst li. bezmė̃nas wohl aus r. безмѣнъ;be̦zmē̦rs dagegen wohl zunächst aus mnd. bes(e)mer"eine Art Wage"; vgl. Berneker Wrtb. I, 53 f.]