blauska
blauska, comm.,
1) ein Faselhans, ein Schwätzer
Serb.;
2) [blaũska Roop, Trik., C., Bers., einer, der lärmt]; der Schreihals
Lub., Laud. [Wohl mit Ablaut zu bļaut.]
Avots: ME I, 310
1) ein Faselhans, ein Schwätzer
Serb.;
2) [blaũska Roop, Trik., C., Bers., einer, der lärmt]; der Schreihals
Lub., Laud. [Wohl mit Ablaut zu bļaut.]
Avots: ME I, 310