dalza

dàlza 2, ein unruhiger, ungezogener Mensch Mar. n. RKr. XV, 111.

Avots: ME I, 435


dalza

dalza, ‡

2) "?": tas ve̦cais d. (geringschätzige Bezeichnung)
bija apzadzies Daugava 1934, S. 486.

Avots: EH I, 305