dirgavot

dir̂gavuôt [Bers.], intr.,

1) krank sein, siechen:
ir jau liels laiks, kamē̦r viņš šitâ dirgavuo Lasd., Druw., Etn. IV, 18;

2) sich langweilen
Sels. [Zu li. dirgti "ослабляться; тощать, худѣть".]

Avots: ME I, 470


dirgavot

dir̂gavuôt,

1): auch (mit ìr 2 ) Lasd. u. a. n. FBR. IX, 148.

Avots: EH I, 322