duduris
duduris,
1) der Stösser (in der Rätselsprache)
Tr. III, 469. [Zu durt?;
2) "jem., der
dudinādams hin und her geht" (auch dudulis) Welonen u. a.]
Avots: ME I, 510
1) der Stösser (in der Rätselsprache)
Tr. III, 469. [Zu durt?;
2) "jem., der
dudinādams hin und her geht" (auch dudulis) Welonen u. a.]
Avots: ME I, 510