I dukņît, -īju,

[1) reiben
Trik.];

2) jem. mit der Faust schlagen
Lös. n. Etn. IV, 18.

Avots: ME I, 511

I dukņît, ‡ Refl. -tiês, einander Rippenstösse versetzen.

Avots: EH I, 340

II dukņît, Fische fangen an einem morastigen Orte (dukurēt duknējā vietā) Lös. n. Etn. IV. 18.

Avots: ME I, 511